Στην ανάγκη άµεσης ανάκαµψης των δηµοσκοπικών ποσοστών της Νέας ∆ημοκρατίας και στη βελτίωση των ποιοτικών χαρακτηριστικών των µετρήσεων αµέσως µετά τις γιορτές στρέφει την προσοχή του το Μέγαρο Μαξίµου, µε φόντο τη νέα πτώση που καταγράφεται την τελευταία εβδοµάδα, στον απόηχο των κινητοποιήσεων των αγροτοκτηνοτρόφων.
Νέα Δημοκρατία: Η πτώση των ποσοστών και ο απόηχος των αγροτικών κινητοποιήσεων
Με δεδοµένο ότι, αν και δεν βρισκόµαστε σε εκλογικό χρόνο, κάθε µέρα που περνά είναι κρίσιµη σε ό,τι αφορά τη διαµόρφωση του περιβάλλοντος εν µέσω του οποίου η χώρα θα οδηγηθεί στις κάλπες, άπαντες στο πρωθυπουργικό στρατηγείο θεωρούν πως η συνθήκη της πτώσης σε κάθε δύσκολη στιγµή και της ανόδου έπειτα από κάποιο καλό µαντάτο του Κυριάκου Μητσοτάκη για την καθηµερινότητα δεν µπορεί πια να συνεχιστεί, αφού συνιστά επί της ουσίας µια µόνιµη ισορροπία σε τεντωµένο σκοινί.
«Η έλλειψη εναλλακτικής πρότασης διακυβέρνησης δεν µπορεί πια να είναι µαξιλαράκι ασφαλείας, αφού ουδείς µπορεί να γνωρίζει τι θα συµβεί, τι εικόνα θα προκύψει σε µια απροσδόκητη εξέλιξη, ενώ ακόµα και η πρωτιά της Ν.∆. δεν µπορεί να συνοδευτεί µε την αβεβαιότητα στο µέτωπο της µετεκλογικής πολιτικής πραγµατικότητας, που θα είναι καταστροφική», επισηµαίνουν συνοµιλητές του πρωθυπουργού.
Η κόπωση των πολιτών και η αλλαγή στάσης απέναντι στις πρόωρες εκλογές
Το πλέον ενδεικτικό στοιχείο των τελευταίων µετρήσεων είναι η απόλυτη µεταστροφή που καταγράφεται σχετικά µε τις διαθέσεις των πολιτών για την εξάντληση ή µη της τετραετίας από την κυβέρνηση. Πέρυσι τέτοιο καιρό σχεδόν το 70% είχε ταχθεί κατά της πρόωρης προσφυγής στη λαϊκή ετυµηγορία και πλέον υπέρ της συγκεκριµένης προοπτικής τοποθετείται, σύµφωνα µε την πρόσφατη έρευνα της GPO για το Mega, το 52%. Πρόκειται, αν µη τι άλλο, για µία σαφή ένδειξη ότι αυτή η κατάσταση ρευστότητας έχει κουράσει τους πολίτες, οι οποίοι (ακόµα κι εκείνοι που είτε προτίθενται να ψηφίσουν το κυβερνών κόµµα είτε αµφιταλαντεύονται και σε κάθε περίπτωση οµνύουν στη διατήρηση της οµαλότητας) θεωρούν ξεκάθαρα ότι θα πρέπει να προκύψει µια βαλβίδα αποσυµπίεσης και ένα τρόπον τινά ξεκαθάρισµα πολιτικών λογαριασµών.
Στην ίδια κατεύθυνση κινείται και το εύρηµα σχετικά µε την πορεία της Ελλάδας, όπου οι αρνητικές απαντήσεις αντιστοιχούν στο υψηλότερο σχετικό ποσοστό, ενώ, αντίθετα, οι θετικές στο χαµηλότερο. Η αποτύπωση αυτού του κλίµατος οδηγεί ορισµένους στο συµπέρασµα ότι η κυβέρνηση βρίσκεται προ του κινδύνου, παρά την έλλειψη αντίπαλου δέους, να υφίσταται αυτό που συνέβαινε κατά κανόνα σχεδόν στις προ µνηµονιακές εποχές. Να µην µπορεί να αντιστρέψει τα εις βάρος της δεδοµένα, όσες παροχές κι αν εξαγγείλει.
Η υπεροχή Μητσοτάκη στην καταλληλότητα και το στοίχημα της σταθερότητας
Με δεδοµένο ωστόσο ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης εξακολουθεί να υπερέχει εµφατικά έναντι των άλλων πολιτικών αρχηγών στο κοµµάτι της καταλληλότητας, αλλά και την πανθοµολογούµενη παράµετρο πως ό,τι χάνει η Ν.∆. αδυνατεί να εισπράξει οποιοσδήποτε άλλος, νυν ή µελλοντικός επικεφαλής κόµµατος, το µεγάλο στοίχηµα για το Μαξίµου δεν είναι άλλο από τη διαρκή υπενθύµιση πως, παρά τα κακώς κείµενα, η «γαλάζια» διακυβέρνηση είναι ο µοναδικός δρόµος για την παραγωγή αποτελεσµατικού έργου, και µάλιστα υπό προϋποθέσεις σταθερότητας.
Ο Τσίπρας ως παράγοντας αντισυσπείρωσης στο Κέντρο, η Κωνσταντοπούλου και το ΠΑΣΟΚ
∆εν είναι τυχαίο ότι το βασικό ζητούµενο τις τελευταίες εβδοµάδες είναι το εγχείρηµα της συσπείρωσης σε επίπεδο στελεχιακού δυναµικού και βάσης, µε συγκεκριµένες πρωτοβουλίες από το Μέγαρο Μαξίµου. Στους κόλπους της ηγεσίας της κυβέρνησης υπάρχει η πεποίθηση ότι η ολική επαναφορά Τσίπρα δηµιουργεί ήδη αντισυσπειρωτικές τάσεις σε Κέντρο και Κεντροδεξιά, γι’ αυτό και επιλέγεται εν πολλοίς ως αντίπαλος από τον πρωθυπουργό, ενώ στο ίδιο κάδρο έχει επιστρέψει και η Ζωή Κωνσταντοπούλου, προκειµένου να συµπληρωθεί η νέα εκδοχή αναφορικά µε το δίπολο «σταθερότητας-λαϊκισµού» που επιχειρεί να προβάλει το κυβερνητικό στρατόπεδο. Η στρατηγική αυτή θα συνεχιστεί όσο το ΠΑΣΟΚ πιέζεται από τις Συµπληγάδες του Μητσοτάκη, από τη µία, και των υπολοίπων, από την άλλη, αδυνατώντας να δώσει στίγµα.
Ο απρόβλεπτος παράγοντας Καρυστιανού
Πιο δύσκολος γρίφος είναι, από πλευράς ρητορικής, η περίπτωση της Μαρίας Καρυστιανού, αν και στον στενό µητσοτακικό πυρήνα θεωρούν ότι, παρά τα διαφορετικά χαρακτηριστικά του πιθανού της εγχειρήµατος, µέχρι νεωτέρας αφενός θα ανακατέψει περαιτέρω τη δεξαµενή της αντιπολίτευσης και αφετέρου οι αντιδράσεις των υπόλοιπων συγγενών των θυµάτων των Τεµπών ίσως αποτελέσουν καθοριστικό παράγοντα για τη δυναµική του φορέα.
