Αποκαλυπτικά είναι τα στοιχεία που φέρνει στο φως της δημοσιότητας έρευνα της Prorata και δημοσιεύει το Ινστιτούτο Νίκος Πουλαντζάς, σχετικά με τις αντιλήψεις και τις προσδοκίες της ελληνικής νεολαίας (17-35 ετών) για την Ευρώπη, την Αριστερά και την πολιτική συμμετοχή.
Η έρευνα πραγματοποιήθηκε το Νοέμβριο του 2025 και σύμφωνα με τα ευρήματα, η νεολαία αντιμετωπίζει μία κατάσταση που ορίζεται ως “Blocked Transitions”—μπλοκαρισμένη μετάβαση στην ενηλικίωση. Πέντε κύρια προβλήματα διαπερνούν τη ζωή των νέων: η ακρίβεια που δεν σταματάει, η εργασία που δεν βγάζει λεφτά, η στέγαση που παραμένει αδύνατη, ο χρόνος που λείπει και η απομόνωση που αυξάνεται.
Τα νούμερα μιλούν μόνα τους:
- 17% εργάζεται με προσωρινές συμβάσεις χωρίς σύμβαση
- 92% θεωρεί ότι οι μισθοί είναι χαμηλοί
- 65% δέχεται οικονομική βοήθεια από την οικογένεια για να ζήσει
- 44% δηλώνει ότι είναι λίγο ή καθόλου ευχαριστημένη από τη ζωή της
- 31% μόνο πιστεύει ότι το μέλλον θα είναι καλό
Η παράδοξη ωρίμανση: Ενώ τα προβλήματα τους αναγκάζουν να γίνουν πολύ πιο ώριμοι και κυνικοί από τους γονείς τους σε αντίστοιχη ηλικία, ταυτόχρονα δεν μπορούν να ενηλικιωθούν—δεν έχουν σπίτι, δεν έχουν σταθερή δουλειά, δεν έχουν μέλλον. Όλα τα κατώφλια ενηλικίωσης είναι μπλοκαρισμένα.
Η σχέση με την Ευρώπη έχει μεταβληθεί δραματικά. Το 61% δηλώνει σαφώς “μένω Ελλάδα”, παρά την απαισιόδοξη στάση για τη χώρα. Η Ευρώπη δεν είναι πια όνειρο αλλά έσχατο καταφύγιο. Ανησυχίες για ρατσισμό, αντι-μεταναστευτικές πολιτικές, κίνδυνο πολέμου και αποξένωση έχουν δημιουργήσει έναν απομαγευμένο ευρωπαϊσμό.
Η πολιτική συνειδητοποίηση παραμένει υψηλή, αλλά κοπιασμένη. Το 75% ενημερώνεται μέσω Social Media και ειδησεογραφικών sites. Παρόλο που οι νέοι ορίζουν την πολιτική ως “τα πάντα” (ολιστικά), στη πράξη χρησιμοποιούν κλασικά ρεπερτόρια συμμετοχής: ψήφος, διαδηλώσεις, συζητήσεις. Υπάρχει ένα κενό μεταξύ τι νομίζουν και τι κάνουν. Ακόμη χειρότερα, η πολιτική βιώνεται ως βάρος.
Γιατί η έρευνα είναι σημαντική
Αυτή η έρευνα δεν είναι απλώς ένα σύνολο στοιχείων. Είναι μία φωτογραφία μιας γενιάς που βρίσκεται σε κρίση—όχι μόνο οικονομικής, αλλά ταυτοτικής και ψυχοκοινωνικής.
Η νεολαία είναι κλειδωμένη σε μία παρατεταμένη “νεότητα χωρίς οφέλη” όπου δεν αισθάνεται ούτε παιδί ούτε ενήλικη. Ο φόβος παραμονής σε αυτή την κατάσταση εντείνεται με τα χρόνια. Το παρόν της φαίνεται σκοτεινό, το μέλλον της αβέβαιο, και τα όνειρά της αναβάλλονται ή εγκαταλείπονται.
Αυτή τη Παρασκευή 12/12/2025, θα συζητήσουμε ένα θέμα που είναι επείγον για την Ελλάδα: πώς μιλάμε για τη νεολαία όταν η νεολαία δεν έχει λόγο; Πώς δημιουργούμε ελπίδα και δυνατότητες για μία γενιά που το σύστημα έχει παραλύσει;
